6/3/16

Όταν δεν ξέρεις πια

Έχει ξαναπεράσει τέτοια σύγχυση
Συναισθηματική αστάθεια
Μα τώρα η υποστήριξη
Θέλει διπλή προσπάθεια

Έφτασε πάλι να μη ξέρει
Τι θέλει, τι νιώθει, τις σκέψεις του
Να μη μπορεί να αξιολογήσει
Σωστές αν είναι οι λέξεις του

Έγινε πάλι κουρέλι
Που τα δεδομένα άλλαξαν
Μια νύχτα αφού ξέσπασε
Και οι πόνοι καταστάλαξαν

Κι άρχισε πια καινούργιος κύκλος
Με εσωτερική αναταραχή
Να χαίρεται, να θλίβεται
Να μη βρίσκει διδαχή

Απ' το σπίτι λείπει πια
Γιατί τον κάλεσε η πατρίδα
Γαλήνη προσπαθεί να βρει
Χωρίς καμιά ελπίδα

Τον δέρνει το συνήθειο
Και οι γλυκές κουβέντες
Η στοργή κι ο έρωτας
Του 'χανε γίνει αφέντες

Τον ρίχνανε, τον ανέβαζαν
Με ευκολία περισσή
Μα τότε δεν του έμενε
Καρδιά μόνο μισή

Τι έφταιξε, πού λάθεψε
Και έτσι τυραννιέται
Με σκέψεις υπερβολικές
Σε λύπη να πλανιέται;

Ζητά η ψυχή του να ξεσπάσει
Και μέσα όλο βρέχει
Να βρει σημάδι ώστε ο δρόμος
Τέλος ξεκάθαρο να έχει

Ουσία κι ένα πόρισμα
Να βγουν απ' τη κατάσταση
Γιατί άμα μιλήσει η λογική
Η αγάπη κάνει επανάσταση...

Δεν υπάρχουν σχόλια: